ديرة العز...الكويت
اول بلد اسافرها ، اول مرة اركب طيارة كان للكويت من مطار القاهرة الدولى على الخطوط الجوية الكويتية الى مطار الكويت الدولى ..بدأت الرحلة.
اول انطباع عن الكويت كان مش و لابد،وصلنا المطار تقريبا ف عز الضهر فى اواخر اغسطس اول ما تحط رجلك برا الطيارة حتبقى ف حاله زهول من الجو ..احساس غريب حر مش طبيعى معداش عليا فحياتى كأن باب الطيارة فتح على فرن او حد شغل السيشوار على اعلى درجة حرارة و ضربو فى وشك.
طبعا كنا بنتحرك زى الزومبى من الطيارة للباص اللى حيدخلنا صاله المطار و مبنقولش غيرجملة واحدة"ايه الجو دا"؟
اول مرة كنت اشوف جنسيات مختلفه بالاعداد دى ف مكان واحد و اقفين فى طابور عشان نختم الجوزات و طبعا اول مرة اختك الجواز و مش عارفه اصلا هيا الناس دى واقفه كدا ليه و الطابور دا اخره فين و ليه فى ناس بتعدى من مكان بسرعه من غير ما تقف زينا ف الطابور دى اكيد كوسة"و هيا مش كويه و لا حاجة دى البزنس كلاس مش اكتر او طاقم الطائرة او الهيئات الدبلوماسيه" المهم ف نهايه الطبور روحت وقفت ورا ناس اصحابى على اعتبار انتا عزوة و مع بعض و كدا لاقيت طابط الجوازات بيبصى بقرف و بيقولى التزمى بالخط "عنده حق بصراحة" اتارى فى خط فى الارض اصفر و مكتوب عليه قف المفروض معديش غير لما يجى دورى بس انا واخدة عالطوابير ف مصر بيبقى فيها ود و دفىء كدا و خرق للخصوصيه جميل ،وصلت لدورى و ختملى الظابط الباسبور و قالى حياج الله بالكويت ..خرجت من المطار كان فيه مندوب من الوزارة مستنينا عشان ينقلنا لمكان الاستقبال و اللى منه حنتوزع على مناطق التعيين ..المهم جالنا مندوب يخلصلنا الورق وظبطنا كل حاجة و كله تمام و حانت اللحظة الحاسمة..اماكن التعبين فين طبعا الكويت بلد ثغيرة حدا و مع هذا فى اختلاف جزرى بين الاماكن و بعضها من حيث الناس و العادات و التقاليد المهم جه المندوب ووزعنا كل واحد على منطقته و جه حظى انا ف منطقه اسمها الجهرا على حدود الكويت سكنها بدو هما سكان الكويت الاصليين منطقه مفهاش اجانب نهائى و لا حضريين و من اكتر الاماكن المحافظة فى الكويت السيدات فيها بيلبسو نقاب و عبايات فقط سعتها انا قلت بس شكرا انا كدا لبست...بعد كدا روحت و شفت المنطقة و عاشرت اهلها من اطيب الناس اللى ممكن تشفهم ف حياتك و فيهم كرم مش طبيعى و فى اغلب الاعيان هما ف حالهم طالما انت فحالك جالى التعيين فى مدرسه ابتدائى بنين و دى كانت الصدمة التانية و اخدت منى وقت مش طبيعى عشان اعرف اتأقلم و اخد عالجو العام و طبيعه البلد بس مع الوقت اتعودت و ابتديت احب المكان و ابتديت احس ان الكويت هيا بلدى التانى ..بلد فيها عز و راحة نفسيه و فيها بركة و الناس فيها بتحب الخير عشان كدا ربنا بيرزقهم من وسع . الكويت بتنقسم لنوعين من الناس بدو و دول زى الصعايدة او البدو بتوع مصر ناس محافظين و متميكين بالعادات و التقاليد ، وحضر و دول زى فى المدن القاهرة و اسكندرية .
حتلاقى عند الحضر تقبل غير طبيعى لاختلاف الغير يعنى بيتعاملو مع الشخص على انه انسان بغض النظر عن لونه او دينه او مذهبه او انتمائه و دا يرجع لاخطلاتهم بالاجانب المقيمين ف البلد خلاهم منفتحين ...بيتميز الشعب الكويتى بحب غير طبيعى للموضه و الازياء و مل ما هوا انيق و قيم او زى ما بيسموها"الكشخه" يحبو يركبو عربيات حديثه و شكلها جميل و مميز ، لما تمشى ف المولات كانك ماشى فى عرض ازاياء الجميع فى ابهى صورة حاجة كدا تفتح النفس، و عندهم عشق غير طبيعى للعطور و البخور فى كل مكان تمشى تشم ريحة حلوة ،حتدخل اى مكتب او مصلحة حكوميه حتم ريحة بخور و عطور ف كل مكان و طبعا لازم حتلاقى دلة قهوة و تمر و لو حد عزم عليك لازم تاخد و متردش القهوة ،فى الكويت محدش بيعزم عزومة مركبية لو حد عزم عليك ب اكل او شرب او توصيلة او انه يقدملك اى خدمة هوا فعلا عايز دا و حيبقى مبسوط جدا لما تقبل، بيحبو يهادوا بعض جدا و يحبو يخدموا جدا جدا..الكويت صغيرة و هادية و جميلة الله يديم عليهم نعمه الامن و الامان...و يديم الاخوة و العروبة ..."ايه جو الحلم العربى اللى قلبت عليه دا" اع رونى معلش الحماسة اخدتنى
Comments
Post a Comment